مسلما هیچ کدوم از ما توانایی پیش بینی آینده را نداریم.هیچ دانش آموز یا مشاوری نمی تونه از حوادث تمام هفته مطلع باشه و برنامه را با توجه به اون حوادث مرتب کنه.اختصاص دادن 10 یا 20 درصد از برنامه به حوادث غیر قابل پیش بینی هم روش نسبتا خوبیه ولی راه بهتری هم هست.
برنامه هایی بهترین کارایی را دارن که هم به حجم توجه داشته باشن هم به زمان و هم به اینکه دانش اموز ربات نیست که هر روز ساعت معینی از خواب بیدار شه و شروع به درس خوندن کنه.علاوه بر اون باید به این هم توجه شه که شاید دانش آموز صبح شنبه علاقه ای به خوندن فیزیک نداشته باشه و ترجیح بده صبح را با ادبیات شروع کنه.ترجیخ فردی و دیسیپلین و نظم برنامه ریزی باید هم زمان در یک برنامه وجود داشته باشه.
اجرای یک برنامه ی درست باعث می شه دانش آموز احساس اعتماد به نفس داشته باشه و به تدریج ساعت مطالعه و شرایط درسیش پیشرفت کنه.برنامه ای که همه ی نیازهای یک فرد از استراحت گرفته تا تفریح را در نظر بگیره.از همین حالا برنامه ای تنظیم کنید که بعدها حسرت از دست رفتن ساعتهاتون را نخورید
پس در برنامه ریزی دقت و انعطاف همراه نظم و علاقه شخص خواهد بود تا بهترین نتایج حاصل بشه
عید فطر مبارک